Hatay’ın arka sokaklarında dolanırken kapısı aralık avlulu bir evin içine giriverdim. Adetim değildir izinsiz bir yer girmek. Ama ev çekti beni. O kadar huzurluydu ki. Sanki başka bir dünyanın kapısını aralamış gibi hissettirdi. İpte beyaz sabun kokulu çamaşırlar. Asmadan gelen üzüm kokuları, karşı odadan çocuk cıvıltıları. Pardon birine mi baktınız sesiyle kendime geldim. Yaşlı amca şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Gülümseyerek evin beni çağırdığını söyledim. Gel bir çay ikram edeyim de anlat bakalım ev kulağına neler fısıldadı, dedi.
Yaz 2018