Beklemenin sonu yoktur,
Beklemek uçsuz bucaksız.
Tek renksiz “su” derler ama,
Bence bir diğer renksiz de beklemektir.
Ya çok şey kaybettirir,
Ya da pek çok şey kazandırır.
Beklemek, bazen düşlerde gezdirir,
Bazen de gerçekle yüzleştirir.
Beklemek, ya ayrılığı bitirir,
Ya da ayrılığı getirir.
Beklemek, çölde kaybolmaktır,
Kimi zaman da yeşillikler arasında,
Bir ağaca yaslanıp,
Gökyüzünde yolculuk yapmaktır.
Beklemek öyle bir şeydir ki,
Ya yıldızları toplarsın, birer birer,
Ya da onlara ışık yılı uzaklığında bırakır.
Yani beklemek, hayatın görünmeyen yansımasıdır…