Liseden bir arkadaşım hala evlenemedi. Geçenlerde “Yeter artık evlen de çoluk çocuk sahibi ol” dedim. Aşağıdaki teoriyi anlattı.
“Bir kuruyemiş̧ tabağı önüne geldiği zaman sırasıyla önce antepfıstıkları, ardından bademler, sonra fıstıklar gider. En sona beyaz ve sarı leblebiler kalır. Eğer belli bir yasa kadar evlenmemişsen de durum farklı olmaz. Ya kalan leblebiler ve ay çekirdekleri ile idare edersin ya da olur ya bir fıstık bulurum diye tabağı karıştırır durursun. Aynı tabakta ucu açılmamış̧ kabuklu Antepfıstıkları da kalır. Herkes bir eller, bir bakar ama kimse açmaya cesaret edemez, tabağa geri bırakır. Onlara ulaşmak cesaret ister. Dişine güveneceksin kıracaksın ki, içinde gizlediği lezzete ulaşabilirsiniz. Ama risklidir, dişini kırabilirsin. “