HİÇ BİR YERE SIĞAMIYORUM …dersiniz.. “Her şey üstüme üstüme geliyor” diye de eklersiniz belki. İç huzursuzluğu bu. Duramazsınız olduğunuz yerde. Berbat bir durumdur. Zordur katlanması. Sık yaşanıyor olmalı ki edebiyatçılar çok üstünde durmuştur bu ruh halinin. En güzel vurgulardan biri Baudelaire’ye aittir. “Her nerede değilsem orada mutlu olacakmışım gibi geliyor” der ünlü Fransız şair. Alman Yazar Günter Grass’ın kolajdaki sözleri de etkileyicidir. “Her yere gidesim var, hiç bir yere dönesim yok” der bir romanında..
“Tebdil-i mekanda ferahlık var” sözü güzeldir, doğrudur ama bu ferahlık ancak tebdil ( değiştirme) akılda da olursa anca belki. Yoksa işte nereye gitsen boş.
Hiç takılmamalı belki de bu umudun peşine. Zaten Sezen’de söylemiş bir şarkısında: “Tebdil-i mekanda ferahlık yokmuş aslında. Acının yüzölçümü yeryüzünden çokmuş aslında.” diye..
Gelin bırakalım biz Baudelaire’yi ve Günter Grass’ı.. Gideriz gene istiyorsak ama önce hayatımızın içindeki güzel taraflara odaklanalım. Onları büyütelim, çoğaltalım. İlla bir yazardan esin almak istersek de Tolstoy’a kulak verelim:
“Şikayet ettiğiniz yaşam, belki de başkasının hayalidir.”